Pałac Krzysztofory

Nazwa budynku pochodzi od imienia św. Krzysztofa, patrona średniowiecznej kamienicy, która niegdyś w tym miejscu się znajdowała. W XIV w. kamienica należała do rodu Spycymirów, w XV w. przeszła w ręce wpływowej rodzinny kupieckiej Morsztynów.

Pomieszczenia pałacowe na I piętrze tworzą amfiladowy układ różnej wielkości komnat, wśród nich Sala Fontany, to jedno z najbardziej reprezentacyjnych miejsc w Pałacu.

Na przestrzeni wieków w pałacu gościło wiele znakomitych osobistości, w tym władcy polscy: królowie Jan Kazimierz Waza, Michał Korybut Wiśniowiecki oraz Stanisław August Poniatowski. Tutaj w 1809 r. przebywał książę Józef Poniatowski.

W okresie powstania krakowskiego, w lutym 1846 r. w budynku pałacu Krzysztofory miał siedzibę Rząd Narodowy na czele z Janem Tyssowskim. Podczas wydarzeń Wiosny Ludów w 1848 r. tutaj spotykali się przedstawiciele Komitetu Obywatelskiego, a następnie Komitetu Narodowego w Krakowie.
W 1914 r. w gmachu mieściło się biuro werbunkowe Legionów Polskich, a także biura Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN).
W 1965 r. pałac Krzysztofory został przekazany Muzeum Historycznemu Miasta Krakowa.