Shangri La Gardens
Shangri-La to fikcyjne miejsce, które po raz pierwszy zostało opisane w powieści Jamesa Hiltona „Zaginiony horyzont”. Hilton opisuje Shangri-La jako piękną, harmonijną dolinę. Od tego momentu Shangri-La stał się synonimem ziemskiego raju. W powieści Hiltona, ludzie, którzy żyją w Shangri-La są nieśmiertelni i szczęśliwi.
Na świecie istnieje szereg pseudo-legend, obrazujących Shangri-La. Jedna mówi, że Naziści chcieli koniecznie znaleźć to miejsce, gdyż mieli nadzieję znalezienie prawdziwych korzeni rasy nordyckiej. W tym celu zorganizowano wyprawę do Tybetu, na czele której stał Ernst Schäfer w 1938 roku.
W 1937 Lutcher Stark, filantrop z Texasu, rozpoczął budowę własnej Shangri-La w miejscowości Orange, w stanie Teksas. Jego Shangri-La stanowił ogród azaliowy. W 1950 roku, tysiące ludzi podróżowało do Orange by odwiedzić Shangri La. W 1958 roku nawałnica śnieżna uderzyła Wschodni Texas, niszcząc ogród. Ogród został niedawno odnowiony i jest teraz otwarty dla zwiedzających.
