Katedra w Santiago de Compostela
Katedra w Santiago de Compostela to najważniejszy kościół w regionie i miejsce licznych pielgrzymek, w szczególności podążających drogą św. Jakuba. Jak głosi legenda katedra została wzniesiona nad grobem św. Jakuba Starszego – jednego z dwunastu apostołów i uczniów Jezusa.
To jedna z najważniejszych świątyń średniowiecznych i architektury romańskiej. Budynek wzniesiony został na planie krzyża łacińskiego, zgodnie z ówczesną modą, która nakazywała, by kościół pielgrzymkowy pełnił nie tylko rolę sakralną, ale też był pewnego rodzaju schronieniem dla pątników. Budowa obecnej monumentalnej świątyni rozpoczęła się w 1075 . W swoim planie nawiązuje do wzniesionego z cegły kościoła klasztornego Św. Sernina w Tuluzie, z tym, że świątynię w Santiago zbudowano przede wszystkim z granitu. Budowla powstawała w kilku fazach i jak mówi Księga Św. Jakuba (Liber Sancti Iacobi), ostatni kamień został położony w 1122. Uroczysta konsekracja katedry miała miejsce w 1128. Kościół był wielokrotnie przebudowywany w XVI – XVIII w.
Na szczególną uwagę zasługuje romańskie wejście główne, na którym widnieje ok. 200 figur świętych i związanych z kościołem . Fasada katedry jest przykładem architektury baroku, z dwoma wieżami, a na ścianie szczytowej umieszczony jest posąg św. Jakuba. Na ołtarzu głównym znajduje się słynna dwumetrowa kadzielnica, tak zwana botafumeiro , która rozpalana jest tylko na szczególne okazje. Dodatkową ciekawostką są drzwi, za ołtarzem głównym, są to tak zwane Święte Drzwi (Porta Santa), które na co dzień są zamknięte. Otwierane są jedynie w dzień i noc w Roku Świętym, a każdy, kto wtedy przez nie przejdzie, uzyskać może odpust zupełny.
